Marokko - Marrakech

In de medina is niet zoveel ruimte.

Pep-pep, aan de kant, voor motorcycle mama > 

Jema el Fna, het grote plein, heeft waterverkopers en slangenbezweerders, magische amuletten en meeslepende vertellers.

Hotel Sherazade ligt in de medina, dichtbij het Jema el Fna plein. 
Een riad, rond een betegelde binnenplaats met planten en kussens.
Riads zijn oude haremhuizen. 

Met een dakterras vanwaar we de besneeuwde toppen van de Atlas kunnen zien.

We vinden de 
 Madrassa  ben Youssef, 

de koranschool 
met stenen kantwerk 

(12e eeuw)

We gaan even schetsen!

pilaar, met contépotlood  

Als ik een poosje zit te tekenen op een stoepje
word ik op mijn schouder getikt.

Zit ik toch in de weg? 
Nee, ik krijg een kussentje. 
Shukran!

Hij nodigt me uit in zijn winkel en legt uit hoe je ziet welke tapijten handwerk zijn (aan de knoopjes aan de achterkant) en met welke stoffen ze verven (henna voor rood, saffraan voor geel, indigo voor blauw en groen ... daar was mijn Frans niet toereikend).

Hij komt uit M'Hamid, aan het eind van de macadam weg, verder nog dan Zagora, aan de grens met Algerije. 

Hij doet me voor hoe je zo'n doek om je hoofd wikkelt, en hoe je als het zand echt stuift je gezicht bedekt. En passant krijg ik les over woestijnzand: het donkerste ('marron') is het zwaarste, dat waait niet weg. Het rode zand blijft meestal ook wel liggen maar le sable doré: dat is zulk fijn stuifzand, dat wandelt.

Tekenen in Parc Majorelles (van wijlen Yves St Laurent & vriend)

 
inclusief bordje rookvrije zone